.jpg)
Wstrząsające dane przedstawione we wstrząsający sposób - dla dobra dzieci. Czy to dobra metoda?
Brutalna kampania społeczna ukazała się w Wielkiej Brytanii. Jej celem było uświadomienie Brytyjczykom, że pomimo wielkiej zamożności ich kraju jedno na troje dzieci żyje w ubóstwie. Kampania „Silver Spoon” miała na celu pokazanie, że bieda jest samonapędzającym się zjawiskiem; to wołanie o przerwanie zamkniętego koła, o pomoc dla wykluczonych społecznie już od urodzenia.
Wizualna strona kampanii wzbudziła wiele kontrowersji. Warto zastanowić się czy tak dosadna reklama jest receptą na sukces i czy mocna kreacja przekłada się na pożądaną reakcję? Dobrze, jeżeli „terapia szokowa” przyniosła skutki w postaci podjęcia odpowiednich działań przez odbiorców, by zredukować nieprzyjemny stan lęku. Gorzej, gdy negatywne emocje wpłynęły na odrzucenie komunikatu. Niewątpliwie nadawcy przekazu zauważyli zobojętnienie społeczeństwa. Stajemy się coraz bardziej odporni na przekazywane treści i trudno do nas dotrzeć. Zdjęcia reklamowe uznane były przez wielu za zdehumanizowaną formę wyrazu, brutalną i drastyczną. Być może tylko dzięki temu tak wielu ludzi zwróciło na nie uwagę. Tzw. shockvertising staje się jedynym sposobem przykucia uwagi odbiorcy. Początkowo przekazów promocyjnych było niewiele, dlatego nietrudno było o innowacyjność. Wystarczyło w nazwie produktu przestawić „do góry nogami” jedną literę i już było to nowe i zapamiętane. Dziś jest inaczej. Reklamotwórcy prześcigają się w pomysłach. Liczne kampanie atakują nas z każdej strony. Długoletnie badania pozwalają określić zapotrzebowanie na konkretne produkty, ale także najlepsze sposoby wpływania na odbiorcę. Podkreśla się istotę dotarcia do wnętrz, grania na emocjach. Brutalność, nieetyczność, drastyczność stają się cechami pożądanymi. Kontrowersyjność staje się miarą skuteczności. Kultura nasza zobojętniała na piękno.
0 komentarze:
Prześlij komentarz